تأثیر رژیم های مختلف غذایی بر ترجیح طعمه و برخی پارامترهای زیستی سن شکارگر (Orius albidipennis (Hemiptera: Anthocoridae در شرایط آزمایشگاهی

       ترجیح طعمه ای، میزان باروری و طول عمر سن شکارگر Orius albidipennis Reuter روی چهار رژیم غذایی از جمله کنه تارتن دولکه ای همراه با گرده ذرت، کنه تارتن دولکه ای، تخم بید غلات همراه با گرده ذرت و تخم بید غلات در شرایط آزمایشگاهی (دمای 1 ± 25 درجه سانتی­گراد، رطوبت نسبی 5 ± 65 درصد و دوره نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی) مورد مطالعه قرار گرفت. از برگ شمعدانی Pelargonium hortorum Roots به عنوان بستر تخم­گذاری و تأمین رطوبت استفاده شد. نتایج حاصل از تغذیه سن شکارگر از چهار رژیم غذایی نشان داد که حشرات نر و ماده سن شکارگر از کنه تارتن دو لکه ای همراه با گرده ذرت به طور معنی دار بیشتر از سایر غذاها تغذیه کردند. شاخص آلفای منلی به دست آمده از تغذیه سن شکارگر از چهار رژیم غذایی بیانگر ترجیح حشرات نر و ماده سن شکارگر به رژیم کنه تارتن دولکه ای همراه با گرده ذرت نسبت به سایر رژیم های غذایی بود. طول عمر حشرات ماده با تغذیه از تخم بید غلات همراه با گرده ذرت و تخم بید غلات به طور معنی­ دار بیشتر از طول عمر حشراتی بود که از کنه تارتن­ دولکه­ ای همراه با گرده ذرت و کنه تارتن­ دولکه­ ای تغذیه کردند. طول عمر حشرات نر با تغذیه از چهار رژیم غذایی دارای تفاوت معنی­ دار نبود. طول دوره تخم­گذاری و میزان کل تخم­گذاری با تغذیه از تخم بید غلات همراه با گرده ذرت به طور معنی دار بیشتر از مقادیر متناظر با تغذیه از سایر رژیم های غذایی بود. میانگین تخم­گذاری روزانه با تغذیه از کنه تارتن دو لکه ­ای همراه با گرده ذرت و کنه تارتن­ دولکه ای به طور معنی­ دار بیشتر از میانگین تخم­گذاری روزانه با تغذیه از تخم بید غلات همراه با گرده ذرت و تخم بید غلات بود. استفاده از گرده ذرت به عنوان مکمل غذایی باعث افزایش میزان باروری سن شکارگر شد و سن شکارگر رژیم های غذایی را ترجیح داد که با تغذیه از آن میزان تخم گذاری روزانه اش افزایش یافت.